1. Opracowano mapę cytogenetyczną genomu diploidalnej i tetraploidalnej formy kostrzewy łąkowej (Festuca pratensis). Wykorzystując markery cytogenetyczne zmapowane w obrębie poszczególnych chromosomów F. pratensis scharakteryzowano rearanżacje strukturalne w chromosomach roślin pokolenia F₁‑F₉ tetraploidalnych mieszańców F. pratensis × Lolium perenne (Zakład Biologii Stresów Środowiskowych).

2. Zidentyfikowano 30 różnych genów BBX (B-box) w genomie Solanum tuberosum odm. Desiree i dokonano ich charakterystyki pod względem właściwości strukturalnych oraz wzorów ekspresji w cyklu okołodobowym oraz w warunkach etiolacji/de-etiolacji. (Zakład Biologii Stresów Środowiskowych).

3. Stwierdzono, że obecność modyfikacji chromatyny typu H3K4me3 jest dobrym predyktorem ekspresji genów w merystemie wierzchołkowym Arabidopsis thaliana oraz że modyfikacja H3K27me3 może towarzyszyć zarówno aktywnym, jak i nieaktywnym genom. Opisano występowanie nakładających się modyfikacji H3K4me3 i H3K27me3 i zaproponowano wyjaśnienie tego faktu poprzez specyficzne funkcje komórek merystemu wierzchołkowego (Zakład Biometrii i Bioinformatyki).

4. Wykazano niejednorodność pochodzenia genów biosyntezy poliketydów makrolaktonowych u grzybów rzędu Hypocreales. Wyniki wskazują na szczególnie istotną rolę horyzontalnego transferu genów pomiędzy odległymi taksonami z klasy Sordariomycetes (Zakład Biometrii i Bioinformatyki).

5. W badaniach nad podatnością jęczmienia jarego na fuzariozę kłosów (FHB) i akumulacją deoksyniwalenolu (DON) w ziarnie, prowadzonych z wykorzystaniem populacji zgenotypowanych za pomocą markerów SNP, stwierdzono sprzężenie QTL dla odporności na  FHB i zawartości DON z markerem SNP 11_21037 zlokalizowanym na chromosomie 2H, co wskazuje na potencjalną możliwość wykorzystania tego markera  w hodowli jęczmienia o zmniejszonej podatności na FHB (Zakład Biotechnologii).

6. Opracowano podstawy metody koekspresji do otrzymywania kapsydopodobnych cząstek mozaikowych (mCLPs), złożonych z HBcAg oraz pochodnego białka HBcAg-epitop, co umożliwia tworzenie mCLPs jako komponentu bionanocząstek (Zakład Biotechnologii).

7 . Przy wykorzystaniu roślin mieszańcowych Salix viminalis oraz S. schwerinii, zidentyfikowano 11 QTL-i związanych z odpornością na rdzę powodowaną przez grzyb Melampsora larici-epitea. Największy procent zmienności cechy odporności na rdzę u form mieszańcowych (15,47%) wyjaśniała interakcja z izolatem Mle1 (najbliższy marker OPE04b) (Zakład Genetyki Patogenów i Odporności Roślin we współpracy z UWM w Olsztynie).     

8. Zidentyfikowano szczepy grzybów (głównie z rodzaju Isaria) zdolnych do efektywnej biotransformacji związków biologicznie czynnych (dehydroepiandrosteron, 6‑metyloflawon) w warunkach laboratoryjnych, co potencjalnie pozwoli na ich wykorzystanie biotechnologiczne (Zakład Genetyki Patogenów i Odporności Roślin).

9. Analizy profilu kwasów tłuszczowych w zasobach genowych łubinu białego pozwoliły zidentyfikować genotypy o najbardziej korzystnym stosunku nienasyconych kwasów tłuszczowych omega3 : omega6, co jest istotne z żywieniowego punktu widzenia (Zakład Genomiki).

10. Opracowano finalną wersję konsensusowej mapy genetycznej łubinu białego, zawierającą 3966 markerów (3669 sekwencyjnie zdefiniowanych), rozlokowanych w 25 grupach sprzężeń. Łączna długość mapy wynosi 2950 cM, mapa zawiera 1974 loci unikatowych (średni dystans 1,49 cM/marker). Na mapie zlokalizowano loci cech ilościowych wczesności kwitnienia i odporności na antraknozę, dla których uzyskano blisko sprzężone markery SNP, potwierdzone przez amplifikację i sekwencjonowanie produktów PCR (Zakład Genomiki).

11. Wykazano, że ekspresja genu gametocydalnego (Gc) Aegilops geniculata (Ae. ovata) u mieszańców tego gatunku z pszenżytem (× Triticosecale), zachodząca w anafazie II podziału mejotycznego, skutkowała fragmentacją chromosomów, ale obserwowano częściową żywotność gamet, w których doszło do tego zjawiska. Stwierdzono, że pofragmentowane chromosomy mają zdolność do losowego łączenia się i tworzenia translokacji chromosomowych. Mechanizm ten może zostać wykorzystany do manipulacji chromosomowych u pszenżyta (Zakład Genomiki).

12. Stwierdzono, że metaliczne nanocząstki mogą zakłócić wtórną przemianę materii roślin i wyzwalać odporność wrodzoną (konstytutywną) rośliny. Jest to pierwszy dowód na indukcję odporności rośliny przez nanocząstki. Odkrycie to może mieć znaczenie dla tworzenia nowych strategii zwalczania szkodników roślin oraz patogenów infekujących rośliny (Zakład Zintegrowanej Biologii Roślin).

13. Zidentyfikowano gen będący kluczowym czynnikiem odpowiedzialnym za reakcję oporności roślin na transformację z wykorzystaniem Agrobacterium. Odkrycie to będzie miało duże znaczenie dla dalszego rozwoju inżynierii genetycznej roślin użytkowych, ponieważ wiele istotnych gospodarczo roślin jest opornych na modyfikacje genetyczne (Zakład Zintegrowanej Biologii Roślin).